Seat alhambra to wysoka jakość podróży. Na uwagę zasługuje wycieczka do Sierakowskiego Parku Krajobrazowego.
Seat alhambra to komfort jazdy i szansa na odkrywanie kolejnych wyjątkowych miejsc
Sierakowski Park Krajobrazowy położony jest w zachodniej części województwa wielkopolskiego, w przeważającej części w powiecie międzyrzeckim w gminach: Chrzypsko Wielkie, Kwilcz i Sieraków, a w niewielkiej części w powiecie szamotulskim, w gminie Pniewy, około 60 km na północny zachód od Poznania. Utworzono go zgodnie z rozporządzeniem nr 6/91 wojewody poznańskiego z dnia 12 sierpnia 1991 r.
Na powierzchni 30 413 ha, w celu ochrony polodowcowego krajobrazu części Pojezierza Międzychodzko-Sierakowskiego, z rzeźba urozmaicona wzgórzami morenowymi, wydmami, dolinami rzek i rynnami jezior. W celu ujrzenia tych wyjątkowych miejsc seat alhambra okaże się być najwłaściwszym wyborem.
Na co zwrócić uwagę?
Przepływająca przez Park rzeka Warta dzieli ją na dwie części: północną z obszarami wydm porośniętymi lasami i południową z pagórkowatym terenem morenowym częściowo porośniętym lasami liściastymi i jeziorami leżącymi w głębokich rynnach. Najwyższym wzgórzem w parku jest wzgórze morenowe 126 m npm koło Kwilcza. Istnieje 52 jeziora polodowcowe o powierzchni ponad 1 ha i wiele mniejszych zbiorników wodnych. Są to zazwyczaj jeziora rynnowe, np. Jezioro Lutomskie, ale największe jezioro – Chrzypskie (304 ha) – jest jeziorem morenowym. Najgłębszym jeziorem jest Jezioro Śremskie (45 m), a jego dno leży 6 m poniżej poziomu morza (jedyna kryptodepresja w Wielkopolsce). Wiele osób zastanawia się, jak można się tak dostać. Odpowiedź jest oczywista: nowy seat alhambra umożliwi to.
Przepiękna fauna
Bogata jest także fauna parku. Na obszarach leśnych żyją: jelenie, daniele, dziki, wilki, borsuki i lisy, wody to: bóbr, wydra, piżmak i żarłok. Rzadkimi gatunkami ryb są sieja i sielawa. Na uwagę zasługuje awifauna parku. Znaleziono tutaj 216 gatunków ptaków, w tym 165 lęgowych i 51 gatunków nierodzicielskich i sporadycznych. Obszar parku ze względu na stosunkowo liczne występowanie takich gatunków jak złotooki, latawiec czarny i rudy, myszołów, jastrząb, wargacz, gargulec, myszołów, kobuz, błotniak stawowy, rybołów, puchacz, orzeł bielik, kormoran, bąk, muchołówka biała i inne rzadkie gatunki można zaliczyć do ważnych krajowych schronisk. Teren parku jest jednym z najważniejszych terenów rozrodczych w Wielkopolsce.